اسم - İsim

اسم / İsim
Kamus-ı Türki


ا ] سذ. عر. جم: اسما ، اسا—
— م ] می. ) اصلی مو اولوب،
مشتقات عربیه سی اوندن تشكل
ایدر: تسمیه كبی. اده نام:
اسمكز نه در؟ اسم سویلمك
برینسك نی یعنی كیم اولد یغنی
خبر ویرمسمك ا اسم قو مق
اد طا قمق، تسمیه ایتمك ا اسمم
و یرمك ٤ برینك نامنی سویلیوب
كیم اولیغنی خبر ویرمك ق ا
اسمیله ح ادیی بیان ایده رك. ١
ر. صرفده كلمه نك منقسم اولد ق
یغی اقسامدن بری كه زمانه
مقارن اولمایارق ذاتیله قام بر
شخص ویا شیته دلالت ایدر:
ادم ارسلان اغاج، طاش یل ،
عقل ، صبر كی. صرف عربیده
اعم اولوب صفت و كنایانی
دخی جامعدر : كاتب. مكتوب ،
ا لی
هو، ١ لذی كبی. اسم خاص ن اسم
عام. اسم جنس ، اسم ذات،
اسم فاعل ، اسم مفعول — اسم
زمان، اسم مكان، اسم ١ لت،
اسم تفضیل ، اسم مبالغه: اسم
منسوب ، اسم تصغیر، اسم اشارت،
اسم موصول ٤ اسمك صرفده
میین انواعی. تركیبلرینك
ایكنجی جزثنه ا ١٠ اسم اعظم
لفظه جلال ، اله اسمی. ! اسما


a si ar cem esme üse âsâm mi ıslı müv olup müştakat arabyası ondan teşekkül eder tesmiye gibi ata nam isiminiz ne der esim söylemek berinsin ni yani kim ol yağanı haber vermemek a esim kuvv makk ad takmak tesmiye etimine esmem ve yerimin 4 birinin namını söyleyip kim olduğunu haber vermek k a isimiyle h adyı beyan ederek 1 r sarfta gelmenin münkasım öldük kığı aksamdan biri ki zamana mükarin olmayarak zetiyle kam bir şahs veya şite delalet eder adım aslan ağaç taş yel akl sabr ki sarf irbide eam olup sıfat ve kendini dahi camidir katip mektup a ley hüve 1 ley gibi isim has n esim am esim cins isim zet esim fail isim meful esim zaman esim mekan esim 1 let esim tafdil esim mübalağa esim mensup esim tasgir esim işaret esim mevsul 4 üsmek sarfta mıyen enva terkiplerinin ikenci cüzüne a 10 esim azam lafıza celal ala üsmü esme



حسنی عجاب حقك صفاتنی مبین
اسملركه اهل طریقتك و ردلرینی
تشكیل ایدر. ا اسما یی اوزرینه
صیچراتمق ، طارلنمق، كوجند—
یرمك، بر قول و یا فعل ایله
طار غینلغه سببیت ویرمك. ا
بسم اله )اصلی باسم اله)
اللهك ادیله : بسم اله الرحمن
الرحیم، بسمه سبحانه ع كذا.


hüsnü ucab hakın sıfatını mübeyyin esimlerine ehl tarikatın ve redtlerini teşkil aydıra esme yiy üzerine sıçratmak darlenmak gücen yerimin bir kul ve ya fiil ile dargınlıka sebepiyet verimine besim ala ıslı beisim ala allahın adıyla besim ala alrhmn errahim besime sübhana a keza


Kamus-ı Türki | Sayfa:113 | Sıra:8

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.