مناسبت - Münâsebet
مناسبت / Münâsebet
Kamus-ı Türki
و م ص س. عر. ج : منا —
مناسبت ا ات نسبه أ مص.
فاعله) .١ ایكی شئ اره سنده كی
نسبت ، اویغونلق، موافقت:
حالیله قیافق اره سنده مناسبت
یوقدر. .٢ یاقیشمه ، لیاقت ،
شایستگی مناسبت الماز.
.٣ علاقه ، قرابت ، ارتباط ،
منسویت : كندیسیله براز
مناستمز واردر؛ او امك بزه
مناسبتی واردر. .٤ تقریب ،
و سیله : بر مناسبتله كندیسنه
ایشی اچدم؛ مناسبت دوشرسه
سویلرم. ا نه مناسبت ؟ اویله
شی می اولور؟ بونك امكانی وارمی ؟
ك ج. ایكی شخص ویا هیئت
تره سنده كی معاملات و روابط :
اونكله مناسباتمز پك ایی دكلدر؛
دولتین بیننده كی حسن مناسبات ؛
بز اونكله قطع مناسبات ایتدك.
ve mas s urç mena münasebet a at nesepe mas faile 1 ayki şey ere sendeki nisbet uygunluk muvafakat halıyla kıyafet ere sende münasebet yoktur 2 yakışma liyakat şayestegi münasebet almaz 3 alaka karabet irtibat nisviyet kendisiyle biraz münasebetimiz vardır o ümün bize münasebeti vardır 4 takrip ve siyle bir münasebetle kendisine işi acdım münasebet düşerse söylerime ne münasebet oyla şey mi olur bunun imkanı varımı gec iki şahs veya heyet tire sendeki muamelat ve revabıt avenkle münasebatımız pek ayı değildir devletyen binendeki hasen münasibet biz avenkle kat münasibet ayettik
Kamus-ı Türki | Sayfa:1410 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
Münâsebet - مناسبت maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler