مرام - Merâm
مرام / Merâm
Kamus-ı Türki
٦ ق طه
فڭ سد. ع. )روم دن مصه
مرام مكمی ١ ١ ار طلب ،
مطلوب، ایستك : البته بر مرام.
ایچون كلمشدر. .٢ قصد ، مقصد،
پت : بو سوزدن مرامك نه در؟
بو ادمك مرامنی اكلایه مدم؛
مرام النمك.
6 kıta tahfın sed a revim den masa meram mekkimi 1 1 er taleb matlup istek elbette bir meram için gelmiştir 2 kasd maksad pıt bu sözden meramın ne der bu adamın meramını anlaya metim meram alınmek
Kamus-ı Türki | Sayfa:1319 | Sıra:15
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük