سر - Ser
سر / Ser
Kamus-ı Türki
ك ر ص سری
مم ] فا. .١ باش، قفا، كله ،
مر رأس. .٢ باش، رئیس ، بر
طائفه نك بیوكی: سر صطا، سر
rass seri serimim fa 1 baş kafa güle mır res 2 baş reis bir taifenin büyükü sırr safa sırr
علما. .٣ تپه ، ذروه : سر كوه ع
ذروه جبل ، طاغ تپه سی. .٤
اوچ، كنار سر رشته ع ایپ
اوجی ؟ سرمو ع قیل او جی:
جز ی شی. .٥) صوك ، نهایت ،
پایان: سركار ایشك صوكی.
از سرنوه یكی باشدن ، یكیدن.
ا سر بزمین باشنی یره قویا رق.
ا سردن كچدی اسكی بر صنف!
عسكر. ١] بحر سردومن دومن
اداره سنه مأمور افراددن ادم كه
چاوش پایه سنده در.
ulema 3 tepe zirve sırr geve a zirve cebel dağ tepesi 4 üç kenar sırr rişte a ip ocu serimu a kıl o cey cızı şey 5 sun nihayet payan sırkar işin suki az sırrınca yeki baştan yeniden a sırr bezmyen başını yere koya rak rakka serden gecdi eski bir sınıf asker 1 bahr serdümen dümen idare sene memur efrattan adım ki çavuş paye sende dür
Kamus-ı Türki | Sayfa:713 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük