اضافه - İzâfe
اضافه / İzâfe
Kamus-ı Türki
ا س. عر. )لفت انفه نك
اضافه ی اول لسانمزده
»٤ نك اظهار و اضماریله ایكی یه
ایریلارق، هر بری بر معناده
قوللانیلیور.) قاتمه ، ربط ،
علاوه ، ضم، الحاق: چفتلكنه
بر قاچ نارله دها اضافه ایتدی.
— عربی تعبیزاتده اضافت یرینه :
لدی الاضافه ، عند الاضافه عاضا
فت حالنده .
es ar left anifenin izâfe ol lisanımızda 4 nk izhar ve izmarıyla iki ye erilerek her biri bir manada kollanılıyor katıma rabt ilave zam ilhak çiftlikine bir kaç narla daha izafeten etti arabı tabiratta izafet yerine leddi izafe ind izafe aza fit halında
Kamus-ı Türki | Sayfa:124 | Sıra:14
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük