كیمسه - Kimse
كیمسه / Kimse
Kamus-ı Türki
كم ١ ك. ! كیم عكمشا یه
سسه )استفهامیه . ایسه ، فعل
اسنادی صیغه شرطیه سی مبهم
شخص و ذات ، هركیم اولورسه ،
ادم، یری ، و جمله مغفیه دها
غ بر، ی یری ، فا. كس،
كی : كیمسه كلدی یمی ؟ كیمه
كلمدی ؛ او قادینك كیمسه سی
وارمیدر ؟ كیمه سی. هچ كیمه
سی یو قدر: بو اوده كیمه وار
میدر؟ غالبا كیمسه بو قدر؛
كیمسه یی كورمدم. بوله مدم: بنی
كیمسه دیكلمز كیمسه سی یوق
بیكس
ق ٩ حق
kim 1 k kim ulema ye sese istifhamı ise fiil isnatı sığa şartıyyesi mübhem şahs ve zet herekim olursa adım yeri ve cemle mafih daha ve beri yeri fa kes ki kimse geldi yemi kime gelmedi o kadının kimsesi varmıdır kimesi eç kime si yv kadar bu oda kime var mıdır galiba kimse bu kadar kimse yiy görmedim buyla metim beni kimse dikilmez kimsesi yok bikes k 9 hak
Kamus-ı Türki | Sayfa:1227 | Sıra:6
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük