سوز - söz

سوز / söz
Kamus-ı Türki


.١ — . حروف و حركا .
سوس ) تدن مركب اولارق بر
شیئه دلالت ایدن لفظ ، كلمه :
بلبل فارسیدن النمه بر سوزدر.
٢ كله لر دن مركب اولارق
افار ه مرامه یارایان لقردی ،
كلام ، قول: انا لرمزدن قالمه بر
سوز در. .٣ خبر، حوادث ،
شایعه : بر سوز ایشیتدم؛ بر
سوز دوران ایدیور. .٤ وعد ،
تعهد: كندیسی سوز ویردی؛


1 huruf ve hareket süs tdn merkeb olarak bir şeye delalet eden lafz kelime bülbül farisiden alınma bir sözdür 2 güle ler den merkeb olarak üfkar e merama yarayan lakırtı kilam kul ana lerimizden kalıma bir söz dür 3 haber havadis şayia bir söz işittim bir söz düren ediyor 4 vaad taahhüd kendisi söz verdi



او سوزنده طورماز ادم دكلدر.
.٥ اویشمه ، مقاوله ، موافقت ،
قرار: اره مز ده سوز ایتدك ؛
اونلر سوز باغلامشلر ؟ سوز
الوب ویرمشلر. .٦ بخث:
اونك سوزی كچدی؛ اوندن
سوز اچیلدی. سوز ایتدك.
٠٧ دیدی قودی ، كفت و كو ،
قیل و قال: سوز اولسون دیه
چكنیورم. .٨ حكم، نفوذ.
اتالر سوزی ع ضرب مثل.
سوز اتمق ضماطوقنمق ، حرف
اندازلق ایتمك. اجی سوز ع
خوشه كیتمیه جك سوز. ا سوز
اجلمق حتی مك ١١٠ سوز
اكلامق ع فراست كوسترمك.
١ سوز اكلاتمق قاندیرمق.
١ سوز المق وعد ایتدیرمك.
سوز ایاغه دوشمك ع كوچك
بیوكی د كله مه مك، هر قفادن
بر سس چقمق. سوز اه سی
لقردی أویدیرم غه مقتدر ادم.
سوز اری باش، رئیس.
سوز ینك اری ع سوزنده
طورور، صادق الوعد. ا سوز
اهلی عكوزل سوز سویلمه
مقتدر ، میركلام. ااسوز ایتمك
.١ بر جهانه بولمق. .٢ سوز
لشمك ع لقردی ایتمك، مذاكره
ایدوب قرار ویرمك. اا سوز
باشی ع فصل و باب ابتدا سی.
١ سوز بر اه بره سویلدیكم
سویلدیك، قرارمدن كول ایتمم.
١ سوز بر ایتمك اتفاق ایتمك.
سوز بیتمك قرار ویرلمك،
موافقت حاصل اولمق. ا سوز
یر لكی نفاق. بیوك سوزه


o sözünde durmaz adım değildir 5 evişme mukavele muvafakat karar ere mezz de söz ettik onlar söz bağlamışlar söz alıp vermişler 6 bahs onun sözü gecdi ondan söz açıldı söz ettik 07 dedi kodu güft ve gev kıl ve kal söz olsun de çekinirim 8 hakım nüfuz atalar sözü a darb mesel söz atmak zmatvknmk harf endazlık etmek acı söz a hoşa gitmeye çik sûza söz olmak hatta mekk 110 söz anlamak a firaset göstermek 1 söz anlatmak kandırmak 1 söz almak vaad ettirmek söz eyağa düşümün a küçük büyükü d küle meh mekk her kafadan bir ses çıkmak söz ahsı lakırtı oydurmağa muktedir adam söz eri baş reis sözünün arı a sözünde durur sadık alvad a söz ahlı güzel süz söyleme makttırmırınlam söz etmek 1 bir cihana bölmak 2 söz leşimin a lakırtı etmek müzakere edip karar verimine söz başı a fasıl ve bab ibtida si 1 söz bir ah bire söylediğim söyledin kararımdan gül etmem 1 söz bir ayetimin ittifak ayetimin söz bitmek karar verilmek muvafakat hasıl olmak a söz yer liki nifak büyük söze



كبر و تفاخرله سویلنیلن سوز.
ا سوز عنمزده ع محرم قالسون ،
كیمسه ایشتمسین. ا سوز چیقار
مق ع اشاعه ایتمك. ا دشمن
سوزی افترا ، افك. ا سوز
دوشمك بحث كچمك. سوزده
صانكه ، كویا سوزدن دونمك
وعددن نكول ایتمك. سوز
دیكامك ه قانمق، اطاعت ایتمك.
سوز طوتمق انقیاد ایتمش
ا سوز قالدیرمق واقع اولان
تعریض و سرزنشی استماع و تحمل
ایتمك. ا سوز كسمك ع قرار
ویرمك. ااسوزی كسمك
سوزی ناتمام براقوب سكوت
ایتمك. سوز كچیرمك انفاذ
كلام اینمك ، دیكلتمك. ا سوز
كلیشی مثلا ، فرضا. ا سوز
كونورمك قابل تعریض اولمق:
سوز كوتورمز دیه جك یوق.
سوز كیرمك ، قاریشمق بر
بحثه باشقه لاقردی قاریشمق.
ا سوزم اوكا سوزم یبانه ء بری
حقنده اغر ویا ادبه مغایر بر شئ
سویلندیكی وقت تأدبا مخحاطبه
ایراد اولنور مدار كلامسدر.
سوزم سوزدر، سوزم سوز
اولسون عاوعدمدن دونمم
سوز ویرمك و عد و تصهد
ایتمك. ١ سوزی یبانه اتمق ،
اعتبار ایتمه مك: یبانه اتیلە جق
سوز دكلیر شایان استماعدر،
طوغریدر. ا سوز یوق دیه
جك یوق تعریض اولنه ماز.
١ ساز و سوز اكلنجه لی جمعیت
سوز الوب ویرمك بر ایشی
قرارلاشدیرمق.


kibir ve tefahürle sevilinilen söz sûza söz anımızda a muharrem kalsın kimse işetmesin a söz çıkar makk a işaa etimine düşman sözü iftira ifka söz düşümün bahs gecmek sözde sanki koya sözden dönmek vaattan nükul etmek söz dikemeke kanmak itaat etmek söz tutmak inkıyat etmiş eyytmişe söz kaldırmak vaki olan tariz ve serzenişi istima ve tahammül etimine söz kesimin a karar vermek aasvzy kesimin sözü natamam bırakıp sükut etmek söz geçirmek infaz kilam inmek dikiltmeke söz gelişi mesela faraza a söz götürmek kabil tariz olmak söz götürmez de çik yok söz girmek karışmak bir bahsa başka lakırdı karışmak a sözüm ona sözüm yabana i biri hakında ager veya edebe muğayir bir şey söylendiği vakt teeddüben muhatapa irat evlenir medar kelamıdır sözüm sözdür sözüm söz olsun aavadmdn dönmem söz vermek ve add ve taahhüd etmek 1 sözü yabana atmak itibar etme mekk yabana atıyla cak süzdüklür şayan istimadır doğrudura söz yok de çik yok tariz olana mhz 1 saz ve söz anılınca ley cemiyet söz alıp vermek bir işi kararlaştırmak


Kamus-ı Türki | Sayfa:745 | Sıra:20

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.