آق - ak

آق / ak
Lehçe-i Osmani


ح
اق ص. بیاضف سفید ابیض بعضا
پاك خنك مفخر شانلو »یوزی
اق الینی اچیق»
ك یی
اق بڭك ی ز ببگینك علتی گی زند كی
اق چهره اق رنكلو انسان.
— — — ڭ ٦ ١ صم
قال ١ رڭ اق صاچ اختیار لق
اق قویروق چای چكی.
اس. بیاصنلق اق رنك هیاض سپیده
اقلق — ناموس شان عار بیاض
سكه . گی زه اق دی شمك اق صو
اینمك. التی اش طاغوق گی گسی.
اق اغا خادم طواشی. اق افقجه
بی
گی مش مسكوكات . اق پاك تمیز
اریق خفیف
اق بابا گ رگس نسر اق اصمه ای رن
یی
گلی ق


h ak s beyaz sefid ebyaz bazen pak hınk mefhar şanlı yüzü ak elini açık açıkın yiy ak yez birinin illeti giy zened ki ak çehre ak renkli insan insanın 6 1 sum kal 1 rn ak saç ihtiyar lakk ak kuyruk çay çeki es bîrûnluk ak renk beyaz sepide aklık namus şan ar beyaz sine giy zih ak de şemin ak su inmek altı aş tağuk giy gibi ak ağa hadım tavaşi ak ufukça bi giy mış meskukat ak pak temiz arık hafif ak baba ğ revs nesr ak ısıma iren yiy gülü k


Lehçe-i Osmani | Cilt:1 | Sayfa:34 | Sıra:14



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.