انابت - İnâbet
انابت / İnâbet
Kamus-ı Türki
١٠ وانابه . س عر. )نوب
انابت! دن مص. افعال) ١
معاصیدن توبه ایله حقه رجوع
ایتمه. .٢ بر مرشده مراجعتله
طریقته داخل اولمه : فلان
ذاتدن انابه المشدر، اخذ انابت
ایتمشدر.
10 araba s ar nevb inabet den mas ef`al 1 measiden tevbe ile haka rücu etme 2 bir mürşide müracaatla tarikata dahil olma falan zetten inabe almıştır ahz inabet etmiştir
Kamus-ı Türki | Sayfa:170 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük