اختلاط - İhtilat
اختلاط / İhtilat
Kamus-ı Türki
. سد. عر. ) خلط»
ص اختلاط ڭڭ م لال ١
قاریشوب كوریشم ، امیزش
اخلاقسز ادملرله اختلاط ایتمه ملی.
)اصل عربیده بو مقامده مخا—
لطه قوللانیلیر.) اختلاطدن
مو كیمسه ایله كو ریشمسنه
مساقده اولنمیان محبوس.
sed ar halt s ihtilâtının m lal 1 karışıp görüşüm amiziş ahlaksız adımlarla ihtilat itime mülü asl irbide bu makamda maha latta kullanılır ihtilattan müv kimse ile görüşmesine mesakta evlenmayan mahpus
Kamus-ı Türki | Sayfa:80 | Sıra:13
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük