اباء - İbâ
اباء / İbâ
Kamus-ı Türki
ایا سد. عر. )الی ، یأبی فعلندن
م فن ] مع. ) عدم رضا، امتناع ،
است كاف ، اجتناب ق ابا ایتمك
راضی اولمامق ، قبول ایتمه مك.
) تیكسینمك معنا سنی دخی ویر
یورلرسه ده ، او معنایه كابن الف
مقصوره ایله ابادر. و تركجه ده
غیر مستعملدر.)
eyye sed ar alı yabı fiilinden fiilindenim fen maa adem rıza imtina est kaf içtinap k aba etmek razı olmamak kabul ayetime mekk tıksınımın mana seni dahi ver yorularsa de o manaya ibn elif maksure ile abadır ve terkçe de gayr müstameldir
Kamus-ı Türki | Sayfa:64 | Sıra:1
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük