آفریده - aferide
آفریده / aferide
Kamus-ı Türki
١ ) صفا. ) »افریدن»
! فرید ٥ ) فعلشدن سمغم. ١ یار. .
دلمش ، مخلوق فرو افر بده ٤
میچ كیمسه ٠ ا
1 safa aferiden ferid 5 fiilinden semğim 1 yar dilmiş mahluk füru afer bede 4 hiç kimse ve a
Kamus-ı Türki | Sayfa:43 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük