مؤنث - Müennes

مؤنث / Müennes
Kamus-ı Türki


لق ص. عر. : مونشه .
مو ك )دا نكدن سم . تفعیل [)
ر. حقیقی ویا اعتباری و لغظی
ارلارق دیشی اولان ویادیشی به
اطلاق و تطبیق اولنان )كلمه):
اسم مونث ؛ فعل ماضی مفرد
منك ؛ جمع مونث سالم ععربیده
)ات) اداتیله تشكیل اولنان
جمع: مسلات كبی؛ مونث حقیقی
مدلولی صحیحدن دپشی اولان


lakk s ar güneşe dangdan sem tafsil r hakiki veya itibari ve lagy olarak dışı olan vertiği be ıtlak ve tatbik evlenen gülüme esim müennes fiil mazi müfret minin cem müennes salim irbîde at edatıyla teşkil evlenen cem meslat gibi müennes hakiki medlulu sahihden dışı olan



اسم مژنث لفظی لفظا اخر.
نده »٤» یا دیكر بر علامت
تأنیث بولنان اسم عریی ؛ مو نك
سماعی بلا سبب لسان مربیده
مونث اعتبار اولنان اسم:
شمس ، ید نفس كبی ٠
١ — شق ستق


esim müennes lafzı lafzen ahir nede 4 ya diğer bir alamet te'nis bulunan esim arryı mûnun sema' bile sebeb lisan murabbada müennes itibar evlenen esim şems yed nefis gibi ve 1 şakk sevk


Kamus-ı Türki | Sayfa:1436 | Sıra:10

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.