منتها - Müntehâ
منتها / Müntehâ
Kamus-ı Türki
١٥ یا منتهی. سذ. عر. )ه نهی،
منتها ] نهایه دن سم. افتعال) .١
بر شیثك واره بیلدیكی اك اوزاق
محل، صوك درجه : منتهای
ثروت. .٢ صوك ، نهایت ،
عاقمیت ، غایت ، اوچ: منتهای
شرق ؛ مملكتك منتهای عدودی.
صدره المنتها. با سدره .
15 ya münteha si arra ne münteha nihayeden sem iftial 1 bir şeyin vara bildiği an uzak mahal sun derece münteha servet 2 sun nihayet akkmıt gayet üç münteha şark memleketin münteha adüvvdü sadra elmünteha ba sidre
Kamus-ı Türki | Sayfa:1414 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük