ملعون - Mel'ûn
ملعون / Mel'ûn
Kamus-ı Türki
م ل ص مر. : ملعصونه ٠
ملعون ] )لمن دن سمغه) لعنته
lus mır meluna ve melun li-men den semte lanete
دوچار اولان، لعن و نفر بنه
مظهر ، رحمت حقدن مطرود
و محروم مون شیطان ؛ ملعرن
حریف ك ص. عر. جم:
ملاعین. ملعنت كارانه حركانده
بولنان ادم بر طاقم ملاعینك
افقرا سیدر.
düçar olan lan ve nefer bine mazhar rahmet haktan matrut ve mahrum mevn şeytan melun harîfin s ar cem melain melanet karane harekatta bulunan adam bir takım melainin fukara sidir
Kamus-ı Türki | Sayfa:1404 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük