مغبوط - Mağbût
مغبوط / Mağbût
Kamus-ı Türki
صه ط صه عره : مغبو طه ق
معبو ) غبطه دن سمه .)
كندیسنه غبطه اولنان، محسود،
حالنه ایمرنیلن : مغبوط اقران.
de ve de ara magbuta k mabut gıbtadan semme kendisine gıbta evlenen mahsud halına imrenilen magbut akran
Kamus-ı Türki | Sayfa:1381 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük