مرمی - Mermî
مرمی / Mermî
Kamus-ı Türki
— سد. عر. جم: مرمیات.
مرمصی ا ) طرمی دن سمه اصلی:
مرموی) ع سطح ناریه ایله
اتیلان دانه ، قورشون وكله
و سائره : مرمینك هواده پیز.
دیكی قوس: دشمنك مرمیاتی
و اصل اوله میوردی.
sed ar cem mermit murahhası a tarrımı den semme ıslı mırımı a sath nari ile atilen dane kurşun vekele ve saire merminin hevade peyiz diki kavis düşmanın mermiti ve asl ölemeyordu
Kamus-ı Türki | Sayfa:1330 | Sıra:10
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük