محرم - Mahrem
محرم / Mahrem
Kamus-ı Türki
جق سس. جم: محم ١
ا مر. جم خحارم .
محرم )ه حرام» دن مص . میمی)
حرام ، شرعانجویز اولنمیاز شی ك
محارمدن یوق ایتملی. )بو معنا
cak ses cem muhammed 1 a mır cem hanım mahreme haram den mas mımı haram şraancvyz evlenmaz şeyin maharimden yok etmeli bu mana
ایله باشلیجه جمعی مستعملدر.)
ك ص عر. )ا ذو محرم دل
مختصر) .١ اردوا جی شرعا
حرام و غسیر جائز اولان، یاقین
اقربادق اولمغله كندیسندن قار
چلمیان، حرمه كیروب چیقان:
كندیسی محرمد رحرمه كیره بیلیر.
.٢ ه تكلیفسز، برینك اسرا.
بنه و احوال خصوصیه سنه
وقف ، ایی طیشلی: حرم
اسرار. .٣ كیزلی، سر، هركسه
اجلماز و سویلنمز: أوسوزی ، او
ایشی پك محرم طوتیورلر. ا
نامحرم ؟ شرعا نكاح دوشمكله
كندیسندن قاچجلان ، حرمسه
كیره مین: ایچمزده نامحرم وار
در قادینلر چیقه ماز.
ile başlıca cemi müstameldir müstamildirin s ura zü muharrem dil muhtasar 1 ordu cey şeran haram ve seyr caiz olan yakın akrabadık olmağla kendisinden kar çelmayan harıma girip çıkan kendisi muhammed rahime kire bilir 2 e teklifsiz birinin üsera bine ve ahval hususya sene vakf ayı tişli harım esrar 3 gizli sırr herkese olmaz ve söylenmez otuzu o işi pek muharrem tutyorlara namahrem şeran nikah düşmekle kendisinden kalan haramsa kire meyn icimizde namahrem var der katyanlar çıka mhz
Kamus-ı Türki | Sayfa:1299 | Sıra:18
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük