ع ن صعر. ؟ : محبه )حب »
ضصب )دن سه. افعال) سون ،
سویشن، محبتلی، محبق اولان:
محب اهل بیت ؛ محسب فقرا:
زوجه محبه بر قادین. ك سد.
عر. جم محبین وفا. محبان. .١
دوست ، یار : محب صادق. .٢
درویش اولمقسزین طرق علیه دن

an sa'r muhibe hab nasb den se ef`al seven sevişen muhabbetli muhabbet olan muhib ehl beyt hasb fukara zevce muhibe bir kadının sed ar cem muhipyen vefa muhibbâne 1 dost yar muhib sadık 2 derviş olmaksızın turuk aleyhden

برینه انتسابی و طریقسه یاخود
لهل بیت نبوی یه محبی اولان
ادم: ماه محرمده درویشان
و محبان ماتم ایدر.

birine intisabı ve tarikse yahut leh beyt nebvi ye muhibi olan adım mah muharremde drvyşan ve muhibbâne matım eder

Kamus-ı Türki | Sayfa:1297 | Sıra:9

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük