مأنوسیت - Menusiyyet
مأنوسیت / Menusiyyet
Kamus-ı Türki
) سا ع. ١ الیشمه ،
موت الفت ، انسیت ، عادت:
مكیغانه مأنوسیت كوتی شیثدر.
٢ وحشیلكدن كچوب انسانه
الیشیق اولمه : بعض حیوانلرك
مأنوسیتی نمكن اولماز.
sa a 1 alışma mut ülfet insiyet adet meydana menusiyyet kötü şeydir 2 vahşilikten gecip insana alışık olma bazi hayvanların menusiyyeti nemken olmaz
Kamus-ı Türki | Sayfa:1263 | Sıra:21
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük