فیض - feyz
فیض / feyz
Kamus-ı Türki
١ . س. عر. جم: فیسوض.
فیض) )جمع الجمعی فیوضات
دخی باشلیجه دردنجی معنا ایله
قوللانیلیر.) .١ بولمق، محصو.
لات و سائره كثرتی: فیض و
بركت. .٢ نعمت ، احسان، كرم:
فیض الهی. .٣ ایلریلمه ، ترقی ،
1 s ar cem feyz feyz cem elmi füyuzat dahi başlıca derdinci mana ile kullanılır 1 bulmak mahv lat ve saire kesreti feyz ve bereket 2 nimet ihsan gerim feyz ilahı 3 ilerleme terakki
كال بولمه تحصیل كمالات ایدن.
البته فیض بولور. .٤ سعادت
معنویه : استجلاب فیوضات ربانسه
امك. ق
kemal bulma tahsil kemalat eden elbette feyz bulur 4 saadet maneviye isticlab füyuzat rubbansa ümün k
Kamus-ı Türki | Sayfa:1010 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük