صوفی - Sûfî
صوفی / Sûfî
Kamus-ı Türki
سند. ص عر. ج: صو—
صوق ا فیون. ) یوڭلی اثواب
كییدكلری مناسبتیله »صوف
دن و دها طوغریسی تصوف،
كلمه سنده ده اصلی اولان و حكمت
معناسنه كلن صو فیا لفظ
یونانیسندن ) .١ تصوفه منسوب.
علم تصوفله مشغول : مشاهیر
صوفیوندن بر ذات. .٢ اوامر
و نواهئ دینیه دن اصلا انحراف
ایتمین، زاهد ، متقی : پك صوف
بر ادمدر.
sened s urç su afyon yönlü esvap giydikleri münasebetiyle sof den ve daha doğrusu tasavvuf gülüme sende de ıslı olan ve hikmet manasına gelen su feya lafz yunanisinden 1 tasavvufa mensup ilm tasavvufla meşgul meşahir sufiyyundan bir zet 2 evamir ve nevahi diniyeden ısla inhiraf etmin zahid müttaki pek sof bir adamdır
Kamus-ı Türki | Sayfa:840 | Sıra:2
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük