صنم - Sanem
صنم / Sanem
Kamus-ı Türki
فڭ ا سد. عر. جم: اصنام
صم مشركلرك عبادت ایتد —
كلری رسم مجسم، بت )پوت )،
وثن. )بر روایتده صنم معدندن
دوكلمش اولا ننه و ون طاش
ویا اغاجدن بونلمشنه دیرلردی.)
١ كوزل شخص، دلبر، محبوبه.
عبدغا صنم بشیرستلر، معركلر.
an a sed ar cem esnam sum müşriklerin ibadet aytd keleri resm mücessem bit put vesen bir rivayette sanem madenden dökülmüş ola nene ve venn taş veya ağacdan konulmasına derlerdi 1 güzel şahs dilber mahbupa abd sanem beşerler me'arınlar
Kamus-ı Türki | Sayfa:835 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük