صحابت - Sahâbet
صحابت / Sahâbet
Kamus-ı Türki
ش ر سثعر. صاحب چیقمه ،
صحابت ] ای مدافعه ، ینمسه
یوب النرام و وقایه ایتمه : وقتیله
اییلكنی كور مش او لد یغیچون
هر وقت كندیسنی صحا بت ایدیور ؛
صحابت ایتمییورم طوغریسنی سو
یلیورم. )بو معنا لسانمزه
مخصوص اولوب، معنای صحع
عربیسی ایسه ارقداشلق و صحبتدن
عبارتدر ، كه بز چه او صورتله
اصلا قوللانلمییور.)
şerr saat sahib çıkma sahabet ay müdafaa yenmese yenmeseyip alnram ve vikaye etme vaktıyla iyilikini gör mış o ledd için her vakit kendisini safa büt ediyor sahabet etmiyorum doğrusunu sev söyleyorum bu mana lisanımıza mahsus olup mana sıhhat arabisi ise arkadaşlık ve sohbetten ibarettir ki biz çeh o suretle ısla kullanılmıyor
Kamus-ı Türki | Sayfa:818 | Sıra:7
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük