شاه - Şâh
شاه / Şâh
Kamus-ı Türki
ا یاخود شه . . قا. جم:
! شاهان. )اصل خداوند
و صاحب دیمكدر.) .١ حكمدار ،
ملك شاه جهان شاه جم[ جاه
.٢ بالخاصه ایران شاهی: شهامتلی
شاه حضرتلری .٣٠ تركیباتده
باش، رئیس ، برنجی معنا سنی
افاده ایدوب جنسلرینك ممتازی
اولان شیئلره اطلاق اولنور:
شاهراه ا بیوك جاده ، شاهباز ،
ایری طوغان، شاهسوار شفق قك
ماهر بغنیجی؛ شاه طامار، بیوك
طامار، شریان و سائره. ٤
شطرنج مهره لرندن یری. ا شاه
مردان ، شاه ولایت ڭ حضرت
علی المرتضی ) رضه ) افندمزك
القاب شریفه لرند ندر ق
a yahut şeh ka cem şahan asl hüdavend ve sahib demektir 1 hükümdar melek şah cihan şah cem cah 2 bilhassa ayıran şahı şehametli şah hazretleri 30 terkipette baş reis berinci mana seni ifade edip cinslerinin mümtazı olan şeylere ıtlak evlenir şara büyük cadde şahbaz eri doğan şahsüvar şafak pek mahir bağnici şah damar büyük damar şeryan ve saire 4 şatranc mühüre lerinden yeri a şah merden şah vilâyetin hazret ali almrtzy radda efndimizin el-gab şerife lerindendir k
Kamus-ı Türki | Sayfa:767 | Sıra:3
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük