شاف ص. عر. . شافعیه .
عی [ اهل سنت مذاهب اربعه
سندن امام شافعی )رضه )
حضرتلرینك اجتهادیله مستقر
اولان مذهبه تایع ویا منسوب
و متعلق : مذهب شافعی؛ فقهاه
شافعیه ؛ شافعی المدهعب ع مذهی
شافعی. ك سخذ. اهل سنت ائمه
اربعه سندن امام شافعی )رضه) .
٣ چ ١ ١٢٤

şaf s ar şafii si ehl sünnet mezahib erbaa senden imam şafii radda hazretlerinin içtihatıyla müstakar olan mezhebe tâbi veya mensup ve müteallik mezheb şafii fükaha şafii şafii alımda a müze şâfiîn ahz ehl sünnet ayma erbaa senden imam şafii radda 3 ç 1 124

Kamus-ı Türki | Sayfa:764 | Sıra:13

Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük