سیاره - Seyyâre
سیاره / Seyyâre
Kamus-ı Türki
ا ق سه عر. جم: سیارات.
سیاره ] ك شمسك اطرافنده بر
مدت معینه ظرفشده دور ایله
منظومه شمسیه یی تشكیل ایدن
كواكبك بری كه بزه قریتلری
جهتیله دیكرلرندن دهما پارلاق
كورینورلر، و مدارلری أوزرنده
طولاشدقلری جهتله هر
كون یرلرینی دكیشدیررلر
ak se ar cem seyyarat seyyâren şemsin etrafında bir müddet muayyene zarfında devr eyle manzume şemsiye yiy teşkil eden kevakibin biri ki bez kırıyatları cihetiyle diğerlerinden deme parlak göryenirler ve medarları üzerinde dolaştıkları cihetle her gün yerlerini değiştirerler
Kamus-ı Türki | Sayfa:754 | Sıra:2
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük