سڭ - sin
سڭ / sin
Kamus-ı Türki
٥ فل. ) سنك كسر.
ق سره سی
سك ماقبلشه كوره خفیف ویا
ثقیل اوقونور. — خطاب علامتی
5 fill senin kesir k surresi sin makabiline göre hafif veya sakil okunur hitap alameti
صاغر كاف اولدیغی حالده ، بو
كلمه نك سین صورتنده یازلمسی
مناسبتسزدر.) ایمك مصدر غیر
مسته ملنك یعنی فعل اسنادینك
مضارع صیغه سنك مفرد مخسا —
طبیسدر : ام، سڭ. در، از ،
سڭز ، درلر. — استفهامیه سی
مسك و منفیسی دكلسین ؟ ،
در.
sağer kaf olduğu halda bu gelmenin sin suretinde yazılması münasebetsizdir aymek mastır gayr meste mülnün yani fiil isnatının muzari sığa senin müfret maha gibidir em sin der az siniz derler istifemeyesi mesin ve menfisi değilsin der
Kamus-ı Türki | Sayfa:727 | Sıra:21
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük