زل - zil
زل / zil
Kamus-ı Türki
— ل! سه )فارسیدن) پارمغه ویا
رال ) داثره نك چنبرینه طاقیلان
چفت پوللر و صاللانە رق چالینان
كوچك چاڭ : زل چالمق ، زل
ایله اوینامق. ا زل زورناء پك
سرخوش. ا زلسز اوینامقء
سوینجدن امتزازه كلمك. ا زل
طاقنمق گل سونمك ، اظهار شادمانی
ایتمك. زل كبی، زل چالمق
پك بوش و اچ: قارنم زل كبیدر.
زل چالیور.
l se farisiden parmaka veya rel daire nk çemberine takılan çift pullar ve sallana rak çalyenen küçük çan zil çalmak zil ile evyenemaka zel zurna pek sarhoş a zilsiz oynamak sûyencdenemtizeze kelimine zil takınmak gel sönmek izhar şadmani etmek zel gibi zil çalmak pek boş ve aç karınım zil gibidir zil çalıyor
Kamus-ı Türki | Sayfa:686 | Sıra:6
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük