دویت - divit
دویت / divit
Kamus-ı Türki
یاخود دیویته س )عر.
دروست دواشه دن) یازی یاز
مغه و بلده طاشنمغه مخصوص اسكی
طرزده بر حقه كه معدندن او
لوب مركب وقلم و ضعیچون بیتشیك
بر بوریسی ده واردر. با : دوات.
yahut divite s ar dost düşümden yazı yaz muga ve belde taşımağa mahsus eski tarzda bir haka ki madenden o lub merkeb vaklım ve icin bitişik bir borusu de vardır ba düt
Kamus-ı Türki | Sayfa:635 | Sıra:11
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük