ملزوم - Melzûm
ملزوم / Melzûm
Kamus-ı Türki
ق ت ١٠ — —
١٠ ا ص . عر. : ملزومسه .
ملروم ) لزوم دن سسمه.) بر
شیدن ایلری كلن ، بر ك
ایجاب كرده سی اولان، دیكر
kıt 10 10 as ar melzümse melezimsemlerim lüzum den sesime bir şeyden ileri gelen berk icap kerdesi olan diğer
بر شیثكه بو لمسیله اون ده
بولنمه سی اقتضا ایدن، بر شیئك
نیجه سی ویا رفیق غیر مفارق
اولان: حقه ایله قلم لازم ملزوم
قبیلندندر.
bir şeyki bu limesiyle on de bulunması iktiza aydan bir şeyin nicesi veya refik gayr mefarik olan haka eyle kalem lazim melezim kapılındandır
Kamus-ı Türki | Sayfa:1403 | Sıra:20
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük