سن - sen

سن / sen
Lehçe-i Osmani


ص مفرد مخاطب الی
ق ق صاغر نونله صیغه ده ظاهردر


s müfret muhatap alı alık k sağer nevinle sığa de zahirdir



سڭا . . . سی زی سنو ك سی زو ك
ص . ٠٠ ج
گبی یرلرده ضمیرغائبدن تفریق لازمدر
كذلك سن ضمیرندن سین فعل مخاطبی
تفریق اولونمامق صرف خطادر.
بزگیدرسك سنده گلورسە ك انده
ق
گی رورسین —
سن سن اول كاه متیقض اول !
ادم سنده واز گج ٠


sana si ziy sene k si zv k s 00 c gibi yerlerde zmyrğaybdn tefrik lazimdir kezalik sen zamirinden sin fiil muhatapı tefrik olunmamak sarf hatadır bzğydrsk sende gelirsek anda k giy rursun sen sen ol kah müteyakkız ol adım sende vaz ğc ve


Lehçe-i Osmani | Cilt:1 | Sayfa:445 | Sıra:11



Arama Ekranı

Site içersinde arama yap.