امر - Emr
امر / Emr
Kamus-ı Türki
— — و
ا ح ا سد. عر. جم امور. ایش ،
شی، ماده ، مصطت ،
ve vâ h a sed ar cem umur iş şey mda mstt
خصوص ، كیفیت: بو بر امر
عظیمدر؛ اسكان مهاجرین امرنده
چوق غیرتی سبق ایتمشدر
امور خارجیه ، داخلیه ، نافعه ؛
امور سیاسیه ، ملكیه ، عسكریه
نجاریه ، ربه ، بحریه . اخر
الامره اڭ نهایت ، عاقبت. ١
ابتدای امرده ، أول امرده ع
اڭ أول. ا نفس الامرء ذات
ماده، اساس مصطت : نفس
الامره موافق بر ایش. ا امور
بیتیه ، خصوصیه ، ذاتیه ؟ بر
مأمورك غیر رسمی و كندینه
عائد ایشلری. ا امور مأموره
هر مأمورك اجرا ورویتیله
مكلف اولدیغی ایشلر.
husus keyfiyet bu bir emr azimdir iskan muhaciryen emrinde çok gayreti sebk etmiştir umur hariciye dahiliye nafi umur siyasiye mülkye askerye neccarya raba bahrya ahir elemre an nihayet akıbet 1 ibtida emrde ol emrde a an avla nefes elemr zet mda esas mstt nefes elemre muvafık bir iş a umur bitye hususya zetye bir memurun gayr resimi ve kendine ait işleri a umur memure her memurun icra rüyetiyle mükellef olduğu işler
Kamus-ı Türki | Sayfa:165 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük