افكن - Efken
افكن / Efken
Kamus-ı Türki
افكن ! یاخود فكن. صه فا.
]) »افكندن» فعلندن
سمص صتر. تشكیلنه كیرر. )
دوشورن ، یره اتان، ییغان
صالان: شیراكن ه ارسلانی
یره اتمه ه مقتدر: سایه افمكنء
كولسكه صالان ، سایه انداز.
efken yahut fiken de fa ifkinden fiilinden sema sadr teşkiline girer düşüren yere atan yığın salan şırakene aslanı yere atma muktedir saye ümken gölsüne salan saye indaz
Kamus-ı Türki | Sayfa:138 | Sıra:8
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük