میمی - Mîmî
میمی / Mîmî
Kamus-ı Türki
] ص عر. ؟ : میمیه . میم
میمی ) حرفنه منسوب و متعلق
ویا بو حرف حاوی اولان ؛
مصدر مبمی ع عربیده باشنده
زائد »م » بولنان مصدر:
مدخل ، میمنت كبی ق
s ar mimye mım mımı harfına mensup ve müteallik veya bu harf havi olan mastır müvümü a irbide başında zâidim bulunan masdar medhal meymenet gibi k
Kamus-ı Türki | Sayfa:1446 | Sıra:5
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük