موصوف - Mevsûf
موصوف / Mevsûf
Kamus-ı Türki
ق — صعر. : موصوفه .
موصوط ] )وصف دن سسمه.)
بر صغتی حائز اولان، متصف :
كرم و سخاوتله ، اوصاف جمیله
ایله موصوف . كسذ. عر.
ر. بر صفت ر نعتی اولان اسم،
منعوت : صفت ایله موصوف
اره سنده مطابقت لازم ق
k sa'r mevsufa mevsul vasf den sesime bir sagatı haiz olan muttasıf gerim ve sehavetle evsaf cemiyle ile mevsuf kesb ar arar bir sıfat r naatı olan esim menut sıfat eyle mevsuf ere sende mutabakat lazim k
Kamus-ı Türki | Sayfa:1432 | Sıra:13
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük