منیب - Münîb
منیب / Münîb
Kamus-ı Türki
— ص عر م: منیبه . نوب»
من ق ق چ —
منیب! دن م. افعال ) معصیق
ترك ایدوب حقه رجوع ایدن،
انا به ایلین. ز.
s arem münibe nevb min k k ç münib denim ef`al masiyet terin edip haka rücu eden ana be ayılyeniz
Kamus-ı Türki | Sayfa:1424 | Sıra:26
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük