منشعب - Münşe'ib
منشعب / Münşe'ib
Kamus-ı Türki
فڭ صه عر. ؟ : منشعبه .
منشعب ) شعب» دن س.
انفعال) قوللره ایریلمش، دا للانمش،
چتال ، شعوب و فروعه منقسم:
اسكی شهرده دمیریول خطی
ایكی یه منشعب اولور: سطوقیلرك
نسلی چوق منشعب اولدی.
an de ar münşaibe münşaib şab dens infial kullara eyyerilmiş dallanmış çatal şeub ve füru münkasım eski şehrde demiryol hatı iki ye münşaib olur servilerin nesli çok münşaib oldu
Kamus-ı Türki | Sayfa:1418 | Sıra:4
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük