منزوی - Münzevî
منزوی / Münzevî
Kamus-ı Türki
لحظ م . مر. ؟ : منزویه .
مثژوی ) )دە زوی ، دن صه.
انفصال) انزوا ایتمش. ك
سد. هر. انزوا ایتمش یعنی كوشه
و حدته چكیلوب كیمسه ایله
كوریشمین عابد و متق: بر منزوی
كوردم.
lahzım mır münzevi mesnevi de koy den de infisal inziva âyetmişin sed her inziva ayetmiş yani köşe ve hiddete çekilip kimse ile görüşmün abid ve metin bir münzevi gördüm
Kamus-ı Türki | Sayfa:1417 | Sıra:6
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük