ممنوع - Memnû'
ممنوع / Memnû'
Kamus-ı Türki
ق ص عر. ؟ : ممنوعه .
و ) منع دن سمه ) منع
اولنمش، اجراسنه ویا اكل
و شر بنه مساعده اولنمیان، یاصاغ ،
منهی: مسكرات استعمال شرعا
ممنوعدر؛ عرب جنسی قیصراقلرك
اخراجی ممنو در.
kass ar memnu ve men den semme men evlenmiş icrasına veya anıl ve şer bine müsaite evlenmayan yavaş minhi müskirat istimal şeran memnudur arab cenesi kısrakların ihracı memnun der
Kamus-ı Türki | Sayfa:1408 | Sıra:13
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük