ملاذ - Melâz
ملاذ / Melâz
Kamus-ı Türki
ا. ! سد. عر. )و لواذه دن سم.)
ملاذ بارینه جق و صیغینه جق
محل، تدافعه صالح متین و مستحكم
موقع ، مطجأ، یناه : اشقیا صرپ
a sed ar ve livazadan sem melaz barine cak ve sığyana cak mahal tedafü salih metin ve müstahkem muvakka melce yana eşkıya sırp
بر یری ملاذ اتخاذ ایتمشلردی.
bir yeri melaz ittihaz etmişlerdi
Kamus-ı Türki | Sayfa:1400 | Sıra:26
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük