كوله - köle
كوله / köle
Kamus-ı Türki
. قول ، چاكر ، عبد ،
كوله ] بنده غلأم او فلا نك
ازاد اولمش كوله سیدر. ا )مقام
تواضعده ) كوله كز ، كوله لری
قولكز ، بندە كز ، بن )كوله
زاده» دیمیسوب »بنده زاده»
دیمی. ١
یی ڭ
kul çaker abd güle binde gulam av fülanın azad olmuş güle sidire makam tevazuda güle gez güle leri kulunuz bende giz ben güle zade deyip binde zade demi 1 yiyin
Kamus-ı Türki | Sayfa:1213 | Sıra:9
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük
köle - كوله maddesi sözlük listesi
Kamus-ı Türki sıradaki maddeler