عفریت - İfrît
عفریت / İfrît
Kamus-ı Türki
٣ سد. عر. جم عفاریت.
چهر یت .١ جن طائفه سنك
مضر و شریر و قورقونج بر جنی.
.٢ مجه پك حدتلی و متهور ادم:
عفریت كسلدی. )عربیده مونثی
ق اولارق عفریته ده قوللانیلیر.)
3 sed ar cem afarit çehr yet 1 cin taife senin muzır ve şirrir ve korkunç bir cini 2 mecce pek hiddetli ve mütehevvir adım ifrit kesildi irbide müennesi k olarak ifrite de kullanılır
Kamus-ı Türki | Sayfa:941 | Sıra:22
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük