طبیب - Tabîb
طبیب / Tabîb
Kamus-ı Türki
— سذدذ . ص. :
طبیب طبیبه . جم: ابا ق
) طب دن صت .) بدن انسابه
عارض اولان امراضی ایی ایتمك
و محافظ صحت ایلمك علمی بیلن
و اجرا ایدن ادم ، حكیم فن
طب عالمی طبیب حاذق ، طبیب
ماهر سر طبیب ، سر اطباء ع
باش حكیم ، حكیم باشی: طبیب
سیار ع كویدن كویه كزوب
خسته لره باقان حكیم ق
sende s tabib tabibe cem ubbak tıbb den su beden ensaba arız olan emrazı ayı etmek ve muhafız sıhhat elimin ilimi bilen ve icra eden adam hakim fen tıbb alemi tabib hazık tabib mahir sırr tabib sırr etibba a baş hakım hakım başı tabib sir a köyden köye gezip hasta lere bakan hakim k
Kamus-ı Türki | Sayfa:877 | Sıra:3
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük