صدور - Sudûr
صدور / Sudûr
Kamus-ı Türki
١ —
ف سد. عر. صادر اولمه»
صدور ظهور ، حدوث ، حاصل
اولمه ، وقوعه كلمه ، چیقصه ق
سزدن بویله ایش صدور ایده —
1 f sed ar sadır olma sudur zuhur hudus hasıl olma vuku gelme çıkma k sizden böyle iş sudur ede
جكنی مأمول ایتمزدم اراده
سنیه سی شرف صدور ایتدی؛
امر نامه نك صدورینه منتظرم.
١ . ص —
çikini memul etmezdim irade seniyyesi şeref sudur etti emr namenin suduruna muntazırım 1 s
Kamus-ı Türki | Sayfa:822 | Sıra:18
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük