سفیه - Sefîh
سفیه / Sefîh
Kamus-ı Türki
—. ص عر. : سفیچه . ما چ
غر جم مالنی
ق حسن اداره یه مقدر
اولمیوب ذوق و اكلنجه وخو—
وارده لقده بین و بیهو ده یره
اسراف و اتلاف ایدن : سغیه
بر اوغلی قالوب مال صوروثق
از مسدت ظرفنده اتلاف
ایتدی.
s ar sefyçe maç girr cem malını k hasen idare ye mukadder olmayıp zevk ve anılınca velev varide lakkta beyn ve bihuş de yere israf ve itlaf eden saye bir oğlu kalıp mal soguk az müddet zarfında itlaf etti
Kamus-ı Türki | Sayfa:726 | Sıra:22
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük