ترك - terk
ترك / terk
Kamus-ı Türki
— سد. عر. .١ براقمه ، قو
ترك رمه صالیویرمه شی
اوراده ترك ایتدی. .٢ واز
كچمه ، صرف نظر ایتمه او عادتی
ترك ایتدی؛ بن توتونی ترك
ایتدم. .٣ بو شامه ، تطلیق :
قاریسنی ترك ایتدی. ،. باقمامه ،
اهمال: اوینی، ابویننی ترك ایتمش.
ا ترك ادب ادبه مغایر حركت.
ترك جان فدای جان. ا ترك
حیات ع اولوم ، وفات. ! ترك
دنیا ع دنیادن واز كچوب اختیار
عزلت و انزوا ایتمه . ا ترك دیار
عاغتراب، اختیار غربته ا ترك
و ترك ع هر شیئی ترك ایدوب
انجق حق تعالی ایله مشغول
اولمه . ا موقمنی ترك ایتمك،
اثنسای محاربه ده بر قوماندان
بولندیغی محلدن انفكاك ایتمك.
sed ar 1 bırakma kuvv terin rime salıverme şey orada terk etti 2 vaz gecme sarf nazar etme o adeti terin etti ben tütünü terk ettim 3 bu şamme tatlik karısını tirin itti bakmama ihmal onu ebeveynini terin etmiş eyytmişe terin edeb edebe muğayir hareket terin canperver feda cânâ terk hayat a ölüm vefat terk dünya a dünyadan vaz gecip ihtiyar uzlet ve inziva ayıtıma terin der igtirar ihtiyar gurbete terin ve terin a her şeyi terk edip ancak hak teali eyle meşgul evvelime mukumunu terin etmek isna muharebe de bir kumandan bulunduğu mahaldan infikak ayetimin
Kamus-ı Türki | Sayfa:399 | Sıra:3
Kaynak: Kamus-ı Türki - Çağdaş sözlük